манить рукою или пальцем. Городище. СПВВ. КЕ. Кăчăк туртни: Пĕр çын, тепĕрне пĕр-пĕр япала çинчен систермелле пулсан, ăна кăшкăрса калама юрамаст пулсан, вăл аллипе паллă кăтартат, йе тата пĕчик ачасене кил кунта, кил кунта! тесе, аллисемпеле хăйсем патне пыма чĕнеççĕ, ăна кăчăк туртни теççĕ. Сред. Юм. Кăчăк тôртнă чôхне ал пӳрнисĕмпе вылятаççĕ. Ст. Шаймурз. † Чӳрече витĕр кăчăк туртрăм. N. † Мамăк тӳшек сарса та чаршав карса, кăчăк туртса юлчĕ те сарă хĕр. ЧП. Аллипелен кăчăк туртать-çке. N. Шик шăхăрса сисмесен, кăчăк туртса килмесен (Поговорка). Альш. Пирĕн тантăш инçе кайнă, кăчăк туртса килмеçке (= килмест-çке).
Çавăн пекех пăхăр:
кăчăк кĕлли кăчăк кунĕ Кăчăк олах кăчăк су « кăчăк турт » кăчăк-кинемей кăчăкă кăчăкă çăм кăчăкă праçникĕ кăчăкă таки